Şiir Köşesi-SenBahar

 

 

 

 

 

SenBahar

 

Ufukta birden belirir bir kırmızı

Yanaklarında al gibi, dağlarda şavkır.

Şafaktan bilinir ya güneşin çıkması,

Bakışından bilirim, gönül uyanır

Gözlerin, zeytin karası gözlerin gözlerime değer

Aklım uçar memleket memleket,

Odaklanıp kalbimle,

Benlik sana uyanır.

 

Üstelik senin adına bahar dedim,

Bu ilkbahar değil, oldu senbahar

Saçların havalı, Mart gibi fırtınalar

Gülüşün Nisan, ellerin sıcak Mayıstan

Mutlu ol, sevgimle kal, senbahar.

 

Askerin olurum emrine muvazzaf,

Dağılır bir toz bulutu gibi hasretliğim,

Öyle neşeli, biraz da tuhaf,

Yanımdasın ya derim

Sanki ölümden muaf

Seninle ebedi bir cennetteyim.

 

Ürküp te benden gitme sakın şimdi

Çok görme bu deli deli hallerimi

Doğrum da eğrim de sevdiğimden

Gönlümün sana olan esaretinden,

Çaremsen demek ki, çaresizliğimden

Bırakıp ta sana meftun ellerimi,

Uzatma yaban ellere, ellerini,

Olur da üzülürsün ihtimalinden

Ben ölürüm ihtimalin bile ihtimalinden

Önceki ve Sonraki Yazılar