SENİN GÖZLERİN

Aydınlanıp kavuşurken şehrim gündüzüne

Şu ömrüme değip geçen senin gözlerin

Bozuk bir kelepçe vurup ta yüreğime

Müebbete mahkûm eden senin gözlerin.

Kâh uyandırıp gece ağır uykudan

Kâh uyutup gece gündüz durmadan

Körü körüne bağlandığım usanmadan

Nazarıyla divane eden senin gözlerin.

Kanatlanıp uçarım bazı, martılar gibi

Şaşırır kalırım güzelliğe bir kuğu gibi

Görmesem iki gün kanadı kırık kuş gibi

Kafeslere mecbur eden senin gözlerin.

Bir gün bakarım ki cennetimi görürüm

Bir gün bir dünyalık servetimi görürüm

Her bakışımda biraz kendimi görürüm

Beni sana bağlayan,

Beni bana bağışlayan senin gözlerin.