Korkardım bir gün

Sensizlikten ölürüm diye ben

Ne değişti bilemiyorum.

Şimdilerde her yerde sen

Bir kitap okurum

Özne sen, yüklem ben

Yüklenirim hayalini tatlı bir yük

Her sayfa ayrı macera

Her cümlenin başı sen, sonu ben

Müzik dinlerim sonra

Notalar do re mi fa sen,

Bir sol de ben olurum

Tam bir cümbüş işte

Beste sen, güfte ben.

Matematiği sevmezdim ben

Her problemin cevabının

Sen olduğunu keşfedene kadar

Basitmiş hem matematik

Beni sana bölüyorum

Bölümü sen, kalanı ben.

Şiire gelince daha bir sen

İlham sen, kafiye sen,

Vezin sen, redif sen

Nasıl bir ahenksin bir bilsen

Her satırda bir güzelliğin

Biraz biraz katıyorum şiire

Bu tükenmez güzelliğinden