SENİN GÖZLERİN
Aydınlanıp kavuşurken şehrim gündüzüne
Şu ömrüme değip geçen senin gözlerin
Bozuk bir kelepçe vurup ta yüreğime
Müebbete mahkûm eden senin gözlerin.
Kâh uyandırıp gece ağır uykudan
Kâh uyutup gece gündüz durmadan
Körü körüne bağlandığım usanmadan
Nazarıyla divane eden senin gözlerin.
Kanatlanıp uçarım bazı, martılar gibi
Şaşırır kalırım güzelliğe bir kuğu gibi
Görmesem iki gün kanadı kırık kuş gibi
Kafeslere mecbur eden senin gözlerin.
Bir gün bakarım ki cennetimi görürüm
Bir gün bir dünyalık servetimi görürüm
Her bakışımda biraz kendimi görürüm
Beni sana bağlayan,
Beni bana bağışlayan senin gözlerin.