Korkardım bir gün
Sensizlikten ölürüm diye ben
Ne değişti bilemiyorum.
Şimdilerde her yerde sen
Bir kitap okurum
Özne sen, yüklem ben
Yüklenirim hayalini tatlı bir yük
Her sayfa ayrı macera
Her cümlenin başı sen, sonu ben
Müzik dinlerim sonra
Notalar do re mi fa sen,
Bir sol de ben olurum
Tam bir cümbüş işte
Beste sen, güfte ben.
Matematiği sevmezdim ben
Her problemin cevabının
Sen olduğunu keşfedene kadar
Basitmiş hem matematik
Beni sana bölüyorum
Bölümü sen, kalanı ben.
Şiire gelince daha bir sen
İlham sen, kafiye sen,
Vezin sen, redif sen
Nasıl bir ahenksin bir bilsen
Her satırda bir güzelliğin
Biraz biraz katıyorum şiire
Bu tükenmez güzelliğinden